Tıbbın gelişmediği çağlarda, insanların kendi özel çabalarıyla hastalıkları tedavi etme yöntemi, halk hekimliği olarak kabul edilir. Halk hekimliği yılların deneyimi ve bilgi birikimi ile meydana gelmektedir. Günümüzde geleneksel yollarla tedavi uygulamaları azalmış olsa da varlığını sürdürmektedir. Bu yöntemlerin birçoğunun faydalı olduğu bilimsel olarak da kabul görmektedir, hatta bilimsel tıp alanındaki çalışmalarda halk hekimliğinin verilerinden yararlanılmaktadır. Tabi bunun yanında, deneysel (bilimsel) bir temele dayanmayan, genellikle nazar, muska, dua, okuyup üfleme gibi manevi tedavi yolları da mevcuttur. Rize yöresinde halk hekimliği konusunda yapılan araştırmalar yörede yaşayan kişilerin doğal çevreden, tabiattan etkilenerek hastalıklara şifa veren otlar ile tedavi olduklarını gösterir. Pek çok hastalığın tedavisinde kullanılan bitki ya doğal ortamında yetişen bitkiler ya da kendi üretimleri olan besinlerdir. Yörede en yaygın hastalıklar ve tedavide kullanılan ilaçlar ise şöyledir:
· Baş dönmesi için; aluç yaprağı kaynatılıp suyu içilir.
· Kalp hastalığı ve damar tıkanıklığı için; yedi damar yaprağın kurutulduktan sonra kaynatılarak suyu içilir.
· Mide ve bağırsak hastalığı için; kaynamış süte bir çorba kaşığı kestane balı karıştırılır.
· Göz hastalıkları için; Timya yaprağı bir kaşık içinde ezilir ve yaprağın suyu gözün ak kısmına damlatılarak katarakt hastalığını tedavi eder.
· Göz ağrısı için; haşlanmış yumurta ortadan ikiye ayrılır ve ağrıyan gözün üzerine konulur.
· Astım hastalığı için; Kelkat bitkisinin çiçeği kaynatılarak içilir.
· Bronşit için; akasya yaprağı kurutularak sıcak suda demlenerek içilir.
· Kanser hastalığı için; ısırgan otunun yaprakları haşlanır ve suyu içilir.
· Ezilme ve yaralanma sonucunda oluşan yaralara; kızıl ağaç yaprağı ya da toz şeker konularak sarılır.
· Yanık için; karayemiş yaprağı yanık yere sürülür ya da tanta ezilip suyu yaranın üzerine konulur.
· İltihaplar için; soğanın zarının içine sabun ve yağ konulur, ateşte ısıtılarak yaranın üzerine tutulur.